İçinizdeki iyiliğe tekrar kavuşun.
İnsanlardan bahsederken ''iyi ''yada ''kötü'' diye kolayca bahsederiz. Bir insana iyi dememiz için onun bize muhakkak iyilik yapması mı lazım. Bize iyilik yapmadı ama insanı değerleri üst seviyede tutuyorsa yine iyi diye bahsetmek ne kadar da insani olur öyle değil mi? Ya da bir insanın açıktan bir insana zulmü varsa, lakin ''Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın'' mı dedik çoğu kez?
Diyelim şahsi olarak enerjimiz uyuşmadı ama bizim enerjimiz uyuşmadı diye bir kalemde kötü mü diyeceğiz? Belki o insanla doğru zamanda doğru mekanda karşılaşmadık, tanışmadık. Belki kendi içimizde hissettiğimiz bir duyguyu ona mal ettik. Örnekler vermekle bitmez insanın insanla yolculuğunun sonu yok. Biz bu kez şöyle yapalım, insanların içindeki iyiliğe talip olalım!
Geçenlerde kadim dostlarımdan Zeliha hanımefendi ile telefon sohbetimiz sırasında şöyle dedi ''Bir insan nekadar kötü huylu olursa olsun, sen onun iyi yönüne talipsen iyi yönü ortaya çıkar.'' Ne kadar güzel söyledi, değil mi ? Yaşarken gördüm ki insan iyilikle terbiye olur adap kazanır. Kötülükler iyiliğin rengi ile boyanabilir. Yeter ki siz boyamaya niyet edin. Size göre iyi olmasa da, doğrudur, dürüsttür diyecek kadar hakkaniyetli olun. Eminim ki Allah bu adaletin mükafatını verecek. İçimizdeki iyiliğe tekrar kavuşun! Ah ne güzel bir söz içimi ısıttı, sanki kışa inat güneş batarken turuncusu ile pembesi ile veda etti gökyüzüne ve ben gökyüzünü izliyorum, öylesine bir huzur kapladı içimi bu söz ile birlikte. İyilik kolay zor olan kötülük.
Dostane bir maskenin altından hiç de dostane olmayan bir heybe laf, istediğinde en ufak bir yardım yapamayacak belki ama senin hayatınla ilgili bodoslama laflar. Bırakalım bu biz her şeyi biliriz, güç bizde hakimiyet bizde hallerini, herkes kendi ektiği mahsülün yorumunu yapsın. Elin tarlasına yorum yapmak en kolayı. Şimdi bir düşünelim ben senin iyiliğin için söylüyorum diye kurduğumuz kaç cümle sahici? Her şey bize göre olamaz, herkesin doğrusu, yanlışı kendine, bize iyilik yapana teşekkür edelim yapmayana da kendi varlığımızı göstermek için dilimizle dövmeyelim. İnsan insana yurttur dedim çoğu zaman bunda mutabık kalmaya çalışıyorum gayretim budur.
Bir gün insan kötüdür dersem bunun sorumlusu ben değilim. Ben içinizdeki iyiliğe talibim ama gerçek bir iyilik gül maskesi takmış zakkum sözleriniz sizin olsun. Ya dost olun var olun can olun yanımızda olun. Ya da mesafeli bir tanıdık olun. Yine de diyelim ki insan iyidir.
Bize iyiliği olmasa da iyidir. İnsanlara zulmü olmaması yetmez mi?
Bir sonraki yazıda buluşmak niyetiyle .
