Erzincan’ın Kemaliye ilçesinde bir zamanlar her köyde en az bir usta tarafından icra edilen nalbantlık, günümüzde neredeyse tamamen yok olmak üzere. Ancak bu geleneksel zanaat, ilçenin son nalbant ustası Sinan Günay sayesinde hâlâ nefes alıyor.
Yarım asırdır nalbantlık yapan Günay, mesleğe çocuk yaşta dedesinin ve babasının yanında çıraklıkla başladı. Bugün emeklilik yaşını çoktan geçmiş olmasına rağmen, hâlâ büyük bir ustalıkla çalışmaya devam ediyor. Atların nal çakımından büyükbaş hayvanların bakımına kadar pek çok alanda hizmet veren Günay, işinin fiziksel zorluklarına rağmen azminden hiçbir şey kaybetmemiş.
Günay, artık sadece Kemaliye merkezde değil, çevre köylere ve hatta Erzincan dışındaki ilçelere de seyyar nalbantlık hizmeti veriyor. Dağ yollarında, ahırlarda, yaylalarda... Nerede bir ihtiyaç varsa, Sinan Usta orada. Onun bu kararlılığı sayesinde, çok sayıda hayvan sahibinin güvenliği ve sağlığı da korunmuş oluyor.
Mesleğinin tecrübe, dikkat ve güç gerektirdiğini dile getiren Günay, bu zorluklardan dolayı yeni neslin bu işe yönelmediğini söylüyor. “İşi yaparken defalarca yaralandım. Ama bu meslek sevmeden yapılmaz. Gençler masa başı iş istiyor. Bu işin çilesini çekmek istemiyorlar,” diyor.
Son Nalbant, Son Direniş
Zamanla yarışan Sinan Günay’ın en büyük üzüntüsü ise mesleği devam ettirecek kimsenin kalmaması. Nalbantlık, sadece bir geçim kaynağı değil, aynı zamanda bir kültürel miras. Ancak Günay, kendisinden sonra bu mirası devralacak bir çırak bulamamaktan endişe ediyor.
Bir zamanlar köy düğünlerinde, bayramlarda, hasat mevsiminde en çok aranan ustalardan olan nalbantlar, şimdilerde tarih kitaplarına konu olacak kadar azaldı. Sinan Günay, bu gerçeğin farkında olarak, belki de son ustalardan biri olmanın sorumluluğunu yüreğinde taşıyor.
