Sivas’ta çocukların oyun alışkanlıkları ve mahalle kültürü, teknolojiyle birlikte büyük bir dönüşüm geçiriyor. Bir zamanlar kahkahaların, top seslerinin ve bisiklet çığlıklarının yankılandığı sokaklar, bugün yerini sessizliğe bıraktı. Artık Sivas’ın mahallelerinde çocuk sesleri yerine dijital cihazların parıltısı öne çıkıyor.
Bisikletler artık garajlarda tozlanıyor
Geçmişte Sivas’ta çocuk olmak, bisiklete sahip olmakla özdeşleşiyordu. Bir bisiklet sadece ulaşım değil, aynı zamanda özgürlük ve prestij anlamına geliyordu. Sokak başlarında zincirlenmiş bisikletler, bir mahallenin ne kadar hareketli olduğunun göstergesiydi. Bugün ise o bisikletler garajlarda unutulmuş durumda. Çoğu, ikinci el pazarlarında yeni sahiplerini beklerken, pedal sesleri yerini ekran ışıklarına bıraktı.
Çocuklar dijital dünyalarda buluşuyor
Eskiden çocuklar, sokakta saklambaç, misket ve futbol için buluşurdu. Şimdi ise bir araya gelseler bile telefon ve tabletlerle farklı dijital dünyalarda vakit geçiriyorlar. Aynı odada oturan çocukların bile göz göze konuşmak yerine sanal ortamda buluşması, sokak kültürünün yerini “online” kültüre bıraktığını gösteriyor.
Kaybolan kültür bir nesli değiştiriyor
Sivas’ta kaybolan sadece bisiklet kültürü değil. Sokak oyunlarının yerini ekran başındaki saatler aldıkça, çocukların fiziksel ve sosyal gelişimleri de olumsuz etkileniyor. Obeziteden dikkat dağınıklığına kadar pek çok sorun kapıyı çalıyor. Bu sessizlik, aslında tüm Türkiye’ye bir neslin dönüşümünü anlatan çarpıcı bir tablo sunuyor.
Geçmişin izlerini taşıyan sessiz sokaklar
Bir zamanlar cıvıl cıvıl olan Sivas’ın mahalle sokakları, artık derin bir sessizliği yansıtıyor. Garajlarda tozlanan bisikletler, unutulmuş sokak oyunları ve ekranlara mahkûm bir nesil…
