Sivas'ın derin köy kültürüne dayanan ve zamanla yok olmaya yüz tutmuş bir meslek, Veysel Karagöz sayesinde hala ayakta duruyor. 1959 doğumlu olan Veysel Karagöz, 7 yaşından beri baba mesleği saraçlıkla uğraşıyor.
Karagöz ailesi, üç nesildir bu geleneği yaşatmakta ve bugün Veysel Karagöz, Sivas'ta bu nadir mesleği devam ettiren son kişi. Ta dedelerinden gelen bu mirası, şehirde ve köylerde artık kullanılmayan eski semerleri, habeleri ve çobanların hayvanları için yapılan palanları yaparak sürdürüyor.
Yıllarca saraçlık yapan, Karagöz şu an emekli olmuş ve vaktini tamamen saraçlık işine adamış durumda. Geçmişte, bu ürünler özellikle nakliye, tarım ve hayvancılıkla uğraşan insanlar için büyük öneme sahipti. Ancak zamanla, teknoloji ve modern yöntemlerin gelişmesiyle bu geleneksel ürünler neredeyse tamamen tarihe karıştı. Artık çok nadir bulunan bu el yapımı ürünler, yalnızca geleneksel sporlarda kullanılan ekipmanlar olarak karşımıza çıkıyor.
Veysel Karagöz, günümüzde özellikle ciritçilerin ihtiyaç duyduğu özel ekipmanları üretiyor ve kangallar için boyun tasması dikiyor. Sivas’ın yerel kültürünü ve mirasını yaşatmak adına, bir dizi seti için de ürünler üretip göndermiş.
Bu, onun işine olan tutkusunu ve mesleği ne kadar içselleştirdiğini gösteriyor. "Eskiden her evde bir saraç vardı, şimdi ise Sivas’ta sadece ben kaldım" diyor ve geçmişin izlerini gelecek nesillere taşımak için hala üretiyor.
Veysel Karagöz, geçmişin bu değerli mesleğini sürdüren bir halk sanatçısı olarak, Sivas'ın kültürel mirasını koruyor ve geleceğe taşıyor.
