Türk edebiyatının güçlü kalemlerinden, gönül dünyamızın zarif sesi Yavuz Bülent Bakiler, bugün hayatını kaybetti. Şiirleriyle, fikir yazılarıyla ve özellikle de Sivas’a duyduğu derin sevgiyle hafızalara kazınan Bakiler, “Sultan Şehir” unvanını Sivas’a kazandıran isim olarak anılıyor.
Bakiler’in vefatı, yalnızca bir edebiyatçının değil; aynı zamanda Sivas’ı şiirle sarıp sarmalayan bir evladın yitimi olarak karşılandı. Onun kaleminden dökülen her Sivas dizesi, şehre ruh veren bir nefes gibiydi. Şairin çocukluk anılarında yer eden sokak sanatçıları, halk ozanları ve annesinin masalları, onun edebi dünyasını inşa eden temel taşlar oldu.
“Sivas bildiğimiz gibi bizim halk şiirimizin harman olduğu büyük şehirlerden biridir. Benim çocukluk yıllarımda halk şairleri birkaç kuruş karşılığında Sivas’ta sokak sokak dolaşarak çalıp söylerlerdi... Türkülerle annemin masalları arasında büyük bir yakınlık duyardım ve şiire daha çok ilgi duymaya başladım.” Diyerek Sivas ve şiiri anlatmıştı Yavuz Bülent Bakiler.
Onun şiirlerinde Sivas, sadece bir coğrafya değil; bir anne gibi şefkatli, bir derviş gibi sessiz, bir şehirden öte anlamlar taşıyan kutlu bir mekândı. “Sultan Şehir” ifadesiyle ölümsüzleştirdiği Sivas, artık Bakiler’in şiirleriyle daha da anlamlı.
Ve onu Sivas’a “Sultan Şehir” yaptıran o meşhur dizeleri, bugün daha derin bir anlam taşıyor:
Bir gün bir derviş gibi çıkıp gelirsem eğer
Görürsem bir daha gönül gözüyle seni.
Anla bir rüzgâr gibi yüreğimden geçeni.
Ve sonra anam gibi sar beni Sultan şehir...
Sivas, 30 Eylül 2025 günü bu dileğe kulak verecek. Şairin naaşı, doğup büyüdüğü topraklara emanet edilecek. Sevenleri, dostları ve edebiyat dünyası, onu Sultan Şehir’in kalbinde sonsuzluğa uğurlayacak.
Yavuz Bülent Bakiler artık aramızda değil. Ama onun gönül gözüyle yazdığı dizeler, Sivas’ın sokaklarında, rüzgârında, türküsünde yaşamaya devam edecek.
Ruhun şad olsun, Sultan Şehir’in şairi.
