Gelişen teknoloji ve doğalgazın yaygınlaşmasıyla bir bir kepenk indiren meslekler kervanına katılan sobacılık, 68 yaşındaki Mehmet Akbaş'ın Erzincan Kemaliye'deki küçük atölyesinde inatla yaşamaya devam ediyor. Tam 55 yıldır aynı özveri ve aşkla çeliğe şekil veren Akbaş, yaptığı sobalarla sadece evleri değil, unutulmaya yüz tutmuş bir geleneğin ve sıcak anıların da alevini harlıyor.
Dedesinden Kalan Mirası Yaşatıyor
Haberden alınan bilgilere göre, Mehmet Akbaş için sobacılık, çocukluk yıllarında dedesinden ve babasından öğrendiği kutsal bir miras. Henüz küçük bir çocukken gecesini gündüzüne katarak bu zorlu ve meşakkatli mesleğin tüm inceliklerini öğrenmiş. "Zor ve incelik isteyen bir meslek ama ben çok severek yapıyorum" diyen Akbaş, çekiç seslerinin yankılandığı atölyesinde, bir devrin son tanıklarından biri olarak zamana direniyor. Onun için bu iş, sadece bir geçim kapısı değil, aynı zamanda bir yaşam biçimi.
“Ekmeğini, Yemeğini Bizim Sobalarla Pişirirlerdi”
Mehmet Usta, geçmişi anlattığında gözleri parlıyor. Doğalgazın olmadığı, her evin kalbinin sobalarla attığı o günleri hasretle yâd ediyor. "Eskiden her aile kendine göre boy boy soba yaptırırdı," diyerek o dönemin canlılığını anlatıyor. "Evleri ısıttıkları gibi, ekmeğini, yemeğini, sularını hep bizim yaptığımız sobalar ile pişirirlerdi." Onun elinden çıkan sobalar, bir zamanlar sadece bir ısınma aracı değil, aynı zamanda bir evin fırını, ocağı ve en sıcak sohbetlerin merkeziydi.
Teknolojiye Karşı Son Direniş
Ancak günümüzde durum çok farklı. Mehmet Akbaş, doğalgazın gelişiyle birlikte ihtiyaçların değiştiğini ve mesleğinin fabrikasyon ürünler karşısında kaybolmaya yüz tuttuğunu hüzünle dile getiriyor. "Gün geçtikçe soba işi de kaybolmaya ve fabrikalaşma ile bitme noktasına geldi," sözleriyle mesleğinin geleceğine dair endişelerini paylaşıyor. Buna rağmen o, ilk günkü heyecanıyla ocağını yakmaya, çeliğe şekil vermeye ve unutulmaya yüz tutmuş bu zanaatı yaşatmaya kararlılıkla devam ediyor.
