6 Şubat 2023’te yaşanan Kahramanmaraş merkezli depremlerden ağır şekilde etkilenen Malatya’da, yıkılan binaların molozları bugün şehrin yeni siluetini oluşturuyor. Şehir mezarlığının hemen yanındaki boş arazide yükselen bu devasa enkaz yığınları, halk arasında artık "deprem tepeleri" olarak anılıyor. Beton, demir ve toz bulutunun ötesinde bu yığınlar, kaybedilen hayatların, yok olan hayallerin ve silinen hatıraların sessiz bir anıtı gibi duruyor.
Depremin üzerinden uzun zaman geçmesine rağmen Malatya’da yıkım ve enkaz kaldırma çalışmaları aralıksız sürüyor. Kentin farklı noktalarından kamyonlarla taşınan molozlar, Yeşilyurt ilçesine bağlı Yaka Mahallesi’ndeki şehir mezarlığı yanındaki alana dökülüyor. Burada iş makineleriyle ayrıştırılan molozlar, yalnızca fiziksel bir yük değil; duygusal bir çöküntünün de temsili.
Bugüne kadar yaklaşık 7 milyon ton enkazın toplandığı belirtiliyor. Her gün bin 100 ila bin 200 kamyonluk hafriyat bu alana taşınmaya devam ediyor. Üç ayrı bölgede yürütülen ayrıştırma çalışmalarından biri, MESTON adlı şirket aracılığıyla işlenecek. Avrupa Birliği destekli fonlarla bu alanda bir konkasör şantiyesi kurulması planlanıyor. Geri dönüştürülebilir malzemeler ayrıştırılacak, kullanılabilir molozlar ise yol ve altyapı çalışmalarında değerlendirilecek.
Malatya genelinde belirlenen 78 farklı rezerv yapı alanında süren çalışmalarla birlikte, yalnızca moloz değil, temiz toprak hafriyatları da ortaya çıkıyor. Bu toprakların, çevreye uygun alanlara serilip üzerlerinin yeniden toprakla örtülerek rehabilite edileceği ifade ediliyor. Amaç sadece temizlik değil, aynı zamanda çevresel iyileşme.
Yeni döküm alanlarının belirlenmesiyle birlikte kentin dört bir yanındaki düzensiz moloz yığınları daha kontrollü hale getiriliyor. Ancak şehir mezarlığı yanında yükselen bu devasa “deprem tepeleri”, Malatya’nın yakın geçmişine dair unutulmaz birer tanık gibi kalıyor.
Depremde Malatya’da bin 237 kişi yaşamını yitirmiş, 6 bin 444 kişi yaralanmıştı. Kentte 5 bin 768 bina çökmüş, 35 bin 907 bina ise ağır hasar almıştı. Bugün o yıkılan evlerden, dağ gibi yükselen enkazlar kaldı geriye. Ve her yığın, bir evin, bir hayatın, bir hatıranın sessiz bir hatırlatıcısı gibi duruyor.
