Ahmed Yesevî'nin çerâğlarından Yunus Emre; irfanî ve itikadi halk şiirimizin taç kapısıdır. Ondaki ilâhî aşk ve insan sevgisi şu dizelerle ölümsüzleşmiştir:
Ben gelmedim dâvi* için
Benim işim sevi** için
Dostun evi gönüllerdir
Gönüller yapmaya geldim
1991 yılı Yunus Emre yılı olarak ilân edilmişti. Edebiyat tarihçisi ve Millî Kütüphane Müdiresi rahmetli Dr. Müjgân Cumbur (1926-2013), Türkiye'de ve yurt dışında Yunus Emre ile ilgili konferanslar vermişti. Bir konferansında şu anısını anlatmıştı: Birleşmiş Milletlere üye ülkelerin millî kütüphane müdürleri Amerika'ya davet edilmiş ve ülkemizden de Dr. Müjgân Cunbur katılmıştı. M. Cunbur, Birleşmiş Milletlerin Salonunda duvarda Yunus'un şu dizelerinin yazılı olduğunu görünce çok duygulanır ve gözleri yaşarır:
Bu yazıyı okuyan İran delegesi Dr. M. Cunbur'a şöyle söylemiş:
"Yunus bir kez daha dünyayı fethetti!"
"Sevelim sevilelim,
dünya kimseye kalmaz."
Yunus Emre
Kabri-Külliyesi Eskişehir, Sarıköy, yeni adıyla Yunus Emre Beldesi'ndedir. Yunus Emre o kadar çok sevilmiş ve sahiplenilmiştir ki Anadolu'nun birçok yerinde hatta yurt dışında da makamı vardır.
Bilinenlere göre bu yerler; Afyonkarahisar, Aksaray, Bolu, Bursa, Erzurum, Eskişehir, Isparta, İzmir, Karaman, Kırşehir, Manisa, Nevşehir, Ordu, Sivas (Emre Köyü) ve Azerbaycan'dadır.
Türk şiirini mayalayan, bir öncü eren olan Yunus Emre*** birçok mutasavvıf şair ve halk şairine ilham kaynağı olmuş, onları etkilemiştir. Yunus'un çağları aşan engin gücünü; onun izindeki deyişlere Sivas'tan sadece iki örnekle bağlayalım.
Nuri bîçâre
Sinesi yâre
Yâreye çâre
Sendedir Yârab
Nuri-i Sivasî (Abdülehad Nuri; 1594-1651)
Benim adım Ali Dayı
Birden başka bilmem sayı
Değirmene bağla suyu
Taşlar Allah çağırıyor
Ali Dayı (1025-2002) Sivas, Halk şairi
