Bilemezsin Sana verecek bir armağanı ne çok aradığımı. Hiçbir şey içime sinmedi. Altın madenine altın sunmanın ne anlamı var. Ya da okyanusa su? Düşündüğüm her şey Doğu´ya baharat götürmek gibiydi. Kalbimi ve ruhumu vermemin bir yararı yok, Çünkü Sen zaten bunlara sahipsin. O yüzden Sana bir ayna getirdim. Kendine bak ve beni hatırla!..? Hz. Mevlana
Ayna kendi kendini tanımanın, kendi kendinle barışmanın sembolü? Carl Gustav Jung, ?Aynaya bakmak cesaret ister? der. Ayna maskeyi düşüren tek şeydir. Aynaya dikkatli baktığınız zaman kendinizi görürsünüz. Mertçe, dürüstçe bakıyorsanız asla ve asla maskeyi göstermez. Başkaları sizdeki maskeyi görüyor olabilir ama siz baktığınızda maskeyi görmezsiniz.
Aynalar berraklık, netlik, gerçeğin yansıması ve kendini tanımanın simgesi olmasının yanı sıra negatif enerjilerden korunmanın bir yolu olarak da birçok kültürde karşımıza çıkıyor. Hz. Mevlana´nın Şems için yazdığı söylenen mısralar da bunun bir kanıtı adeta? ? Efendimizin ´in yanından aynasını hiç eksik etmediğini biliyoruz ,ayna taşımak aynı zamanda sünneti seniyye Hz. Ali´den rivayet ediliyor ki Hz. Peygamber aynaya baktığı zaman, ?Hamd Allah´a mahsustur. Allah´ım, yaratılışımı güzel yarattığın gibi ahlakımı da güzelleştir? diyor.Osmanlı zamanında´´ AYNA´´ ince ruh sahibi insanların hediye verirken sundukları bir hediye seçeneği ,´´Sana senden daha güzel bir hediye getiremedim ´´Padişahların kavuklarında da ayna mevcut bunu da bir öneri olarak alabiliriz belki ,evlerimizde kullanarak biliyoruz ki kainattaki her şeyin bir enerjisi var .İnsanın, ağacın ,eşyanın ve tabi aynanın da anlıyoruz ki iyi bir enerjiye sahip ayna ..
Bazen kendinle yüzleşmeninde bir yolu, sadece kaşına gözüne bakmak yerine, aynaya bakıp bir vicdan muhasebesi yapabiliriz. Çünkü her alanda her sahada kendimizi savunacak bir yol buluruz, lakin sesiz ve tenhada aynaya bakmak ,ve aynaya yansıyan aksimize sormak lazım ,huzurlumunsun !
Hatırlıyorum da rahmetlik babaannem ve dedem hep yanlarında ayna taşırdı ,ve zaman zaman bakarlardı secde izli simalarına ,onlarla ilgili hatıralarımı araladığım zaman bu güzel sahneyi de zihnim bana hatırlatıyor.. Siyah kapaklı küçük aynalar sizde yaşamıma dokunduğunuz için sizde sağ olun.
Cahit Sıtkı Tarancı derki,
Aynadaki aksim, gölgem, bir de ben. Var mıdır, yok mudur onlar sahiden? Aşina değiller çektiklerime; İçlerinden biri gelse yerime.
 
Ben bir gölge olsam, yahut bir hayal, Onlar gibi hissiz, onlar gibi lal. Olsa bütün ömre bedel bir lahzam; Var görünsem, onlar gibi yok olsam!
 
Aynalar evimize enerji vermek için yer alsın, bizde aynaya baktığımızda sadece yüzümüzü değil, vicdanımızı da görmeyi öğrenelim temenlisiyle .