Tokat'ın Almus ilçesi, coğrafi olarak denize kıyısı olmasa da, barındırdığı büyük bir hazne sayesinde Türkiye'nin önemli bir su ürünleri üssü haline geldi. Bölgenin kalbi Almus Barajı, tarımsal sulama ve enerji üretiminin ötesinde, gelişen kafes balıkçılığı faaliyetleriyle de adından söz ettiriyor. Burada yetiştirilen ve "Türk somonu" olarak anılan alabalıklar, uluslararası pazarlarda büyük ilgi görerek ülke ekonomisine değer katıyor.
Almus Barajı'nın Ekonomiye Çok Yönlü Katkısı
Yaklaşık 300 bin dönüm tarım arazisini sulayarak bölge çiftçisinin en büyük destekçilerinden biri olan Almus Barajı, aynı zamanda turizme ve istihdama da katkı sunuyor. Baraj gölündeki faaliyetler, son yıllarda su ürünleri yetiştiriciliği ile farklı bir boyut kazandı. Barajda konuşlanan 29 adet kafes balıkçılığı işletmesi, hem yöre halkına iş imkanı sağlıyor hem de döviz girdisi yaratıyor.
Büyüme Yolculuğu: Barajdan Karadeniz'e, Oradan Dünyaya
Yetiştiricilik süreci titizlikle yürütülüyor. Türk somonları, Almus Barajı'ndaki kafeslerde belirli bir boya ve dayanıklılığa ulaşana kadar besleniyor. Ardından özenle hazırlanarak, besin değerini ve tazeliğini korumak amacıyla Sinop'a naklediliyor. Burada Karadeniz'in soğuk ve temiz sularına bırakılan balıklar, nihai olgunluğa erişmeleri için kısa bir süre daha burada büyütülüyor. Son aşamada ise paketlenerek, başta Avrupa Birliği ülkeleri olmak üzere Rusya, Japonya ve Çin gibi Uzak Doğu ülkelerine ihraç ediliyor.
Üretici Hedeflerini Büyütüyor: "150 Ton İhracat Hedefimiz Var"
Barajdaki çiftliklerden birini işleten ve 7 yıldır sektörün içinde olan üretici Sadullah Sezer, süreci ve hedeflerini anlattı. İki kafesle çıktıkları yolda şu anda 12 kafesle üretime devam ettiklerini belirten Sezer, "Sevkiyatlarımız sürüyor. Balıkları Sinop’a, denize gönderiyoruz. Orada büyüyüp Avrupa’ya gidecekler. Bu yıl için 150 tonluk bir üretim hedefimiz var. Rusya, Japonya ve Çin’e ihracat yapıyoruz. İşimizi geliştirerek ülke ekonomisine katkı sunmaktan gurur duyuyoruz" ifadelerini kullandı.
Almus Barajı'ndaki bu başarı hikayesi, doğru kaynak yönetimi ve girişimcilikle iç bölgelerde de yüksek katma değerli ihracatın mümkün olduğunun canlı bir kanıtı olarak öne çıkıyor.
