MAAŞ ARTTI HESAPLAR DEĞİŞMEDİ

Asgari ücret açıklandı: yüzde 27. Geçen hafta yüzde 28 civarında bir artış olacağını yazmıştım. 

Rakam neredeyse tuttu ama asıl mesele bu değil.

Bu ülkede asgari ücret artık sadece bir maaş değil bir hayatta kalma hesabı.

Kirayı mı ödeyelim?

Pazarı mı dolduralım? 

Çocuğun okul masrafını mı erteleyelim? 

Doğalgaz faturasını mı kısmaya çalışalım?

Ayakkabısı yırtılan çocuğa “bir ay daha idare et” mi diyelim?

İşe giderken dolmuşu mu hesaplayalım?

Akşam eve dönerken poşeti yarım mı dolduralım?

Ay sonu gelmeden kredi kartına mı yüklenelim? 

Borcu borçla mı kapatalım? 

“Önümüzdeki ay düzelir” umuduyla yine kendimizi mi kandıralım?

Yüzde 27 bu soruların hiçbirini susturmuyor.

Markete giren herkes biliyor: Etiketler bizden hızlı değişiyor. Faturalar kabarıyor, kira kapıya dayanıyor. Maaş artıyor deniyor ama eve giren para, evin derdine yetmiyor. Ayın başı ile ayın sonu arasındaki mesafe her zamankinden uzun.

Bu zam, asgari ücretlinin yükünü hafifletmiyor en fazla biraz ertelemeye yarıyor. Geçim mücadelesi devam ediyor, hesaplar yine ince ince yapılıyor. 

Bugün asgari ücretli konuşmaktan çok uyum sağlamaya çalışıyor. Beklenti yükseltmekten kaçınıyor, elindekini korumaya bakıyor. Bu da içinde bulunduğumuz ekonomik tablonun sessiz ama en net göstergesi.

Zam açıklandı, evet. Ama geçim hala açıklanamadı