Folklorumuzda felekle ilgili bilgileri toplayacak olsak büyük bir kitap olur. "Felek" kelimesinin çoğuluna, "eflak" derler. Felek yalnız gökyüzü için söylenir. Geçmişte, yıldızları da içine alan fezaya eflak demiş.
Türklerde bu sonsuzluğun adı, kökler yani gökler olmuş. Arap ve İranlılar gök kubbenin durmadan dönmesine "Çerh-i felek" derlerken Türkler bu deyimi Türkçeleştirerek "Çarkı felek" yapmışlar. Bir başka deyimle de dönen gök kubbe "Gök çığırısı" adını alır.. Bilindiği gibi, çığrı sözü değirmen su dolabı gibi aletlerin çarkları için kullanılmakta. Bugünkü Türkçemizde kullandığımız çıkrık kelimesi çığırının küçültme ekli hali.
Makalenin devamını istanbulgazetesi.com.tr'den okuyabilirsiniz.