Sivasspor, hafta sonu Diyarbakır deplasmanında Amedspor ile karşılaştı karşılaşmasına ama sahada hiç yoktu.
Ben göremedim, aranızda Sivasspor’u sahada görebilen oldu mu?
Bu kadar kalitesiz ve isteksiz bir futbol ancak çalışmakla sergilenebilir herhalde…
Size bir şeyi itiraf edeyim mi?
Pazar akşamı Sivasspor ile Amedspor’un oynadıkları maçın devre arasında futbola inancımı, futbol sevgimi tamamen kaybetmemek için Erzurumspor – Pendikspor maçının özetini seyrederek iman tazeleme yolunu seçtim.
Sivasspor’un hali hazırdaki durumunu tanımlamak için bu sezon tükettiğimiz “kötü” veya “berbat” gibi sıfatları kullanmak gereksiz; “çok acıklı yada yazık” demek daha doğru olur.
Kaleci Ali Şaşal ve biraz Charisis dışında profesyonel futbolcu olarak lig maçına çıktığının bilincinde olan tek bir isim yoktu sanki, Kırmızı – beyazlı forma altında.
İlk yarıdaki Sivasspor’un hali başta Uğur ve Emirhan olmak üzere içler acısıydı.
Badji ve Kimpioka gibi zaten ne işe yaradığını anlamadığım isimlere hiç girmiyorum. İkinci yarıda biraz kıpırdandı ama o kadar; biraz...
Sivasspor’da futbolcular, yüklenir gibi yaptı, baskı kurar gibi yaptı, koşar gibi yaptı, hırslanır gibi yaptı!
Bu “mış gibi yapmak”tan ibaret oyun, büyük bir hezimet yaşamamıza neden oldu.
Son dakikalarda deplasmanda da olsa iki gol bulduk ama yetmedi. Nasıl yetsin ki, 4 gol yemişsin!
Fakat yiğidolar, neyin ne olduğunun farkında; bu takımın kendine gelmesi için birilerinin oyuncuları omuzlarından tutup kullanıcı ayarlarına dönene kadar sallaması gerekiyor.
Bu noktada oynadığımız futbola baktığımda Sivasspor’a şans dilemekten başka şansım yok!
Sivasspor’u içerde dışarda takip eden “taraftar” arkadaşlarımızın, uğradıkları futbol zulmü karşısında mahkemeye başvursalar, “mesleki yıpranma” tazminatını hak edecekleri türden bir sezon yaşıyoruz.
Ligde bundan sonrası için işi gerçekten çok zor, Osman hocanın!
Sivasspor’a oynattığı, pardon oynatmaya çalıştığı futbolla başarı beklemek imkansız.
Osman hoca’nın bence tek avantajı, bir Allah’ın kulunun da çıkıp, bu alınan sonuçların ve başarısızlığın hesabını ondan sorma hakkının bulunmayışıdır.
Sivasspor’da başta başkan Gökhan Karagöl olmak üzere Osman hoca kolları sıvayacak, camia saygı ve sevgiyle yanında duracak ama en önemlisi futbolcular ne yaptıklarının, hangi kulüpte oynadıklarının farkına varacak.
Sahada taraftarın gözüne hoş gelen bir futbol oynanacak ve karşılığında puanlar alınacak.
Haftalar ilerledikçe Sivasspor hedefine yavaş yavaş yaklaşacak.
Bunlar olmadığı sürece işimiz çok ama çok zor olacaktır.
Aksi takdirde, “bakacağımız arkadaşı” bu ligde göremeyip, bir “alt ligde” seneye aramaya başlarız.
Arkadaşı bu ligde bulup bakmamız vede tekrar Süper Lige çıkmamız için, gereken yapılmalı.
Yol yakınken, radikal kararlar alınmalı!
Başka türlü çıkış yok.
Kalın sağlıcakla...
