O düğünlerde sıktığınız havai fişekler var ya!
Anladınız! Bunun adı düğün...
İki genç evleniyor ve temiz, güzel bir iş bu: bir aile kurulacak. Daha baştan bu havai fişekler, her şeyi kirletiyor...
Bomba gibi ses çıkarıyor ve ardı arkası gelmiyor...
Bununla erkekliklerini, kudretlerini dışa vurmuş oluyorlar.
Zengini daha gösterişli, fakiri sadece top gibi patlayanıyla yetiniyorlar... Zengini de necaset müstahsili, fakiri de; zihniyet aynı...
Bu işin kentteki başlangıç tarihini biliyorum; bir resmî törenle başlamıştı... Bu kadarına eyvallah ve adı da: Havai fişek gösterisi… Sevmiyorum bu tür şeyleri ama 4 Eylül kutlamalarında âdet haline geldi. Bastır parayı çatlat patlat...
Ama bu düğünler nedir be ya?
Gecenin bir saati 1001 pare havai fişek gümletmek, hangi ilkel kabilenin düğününden münharif bir adettir? Hangi güdük kalmış iktidar arzu ve azalarınızı tatmin ediyorsunuz... Bu satırları yazdığımda hangi dağdan indiği belli olmayan törenlerin vazgeçilmez fon müziği mahiyetindeki bombardımandan fena halde çınlıyor kulaklarım…
Bunlara bu izni veren şehir yetkililerinin bunu duymasını isterim...
Silah sıkmaya fırsat bulamayıp kendini bu şekil ifade eden vahşilere izin vermeyin; ya da sınırlayın...
Bunlara bu izni veren şehir yetkililerinin bunu duymasını isterim... Silah sıkmaya fırsat bulamayan bu magandalara ya izin vermeyin; ya da sınırlayın...
Yüksek volümlü cihazları sonuna kadar açarak yapılan düğünleri, herkes dinlemek zorunda değil. Düğün alanında ne halt ediyorlarsa etsinler. Hadi onu geçtik; havai fişek bombaları artık şehrin her köşesine yeni fatihlerinin tüyünü dikti…
Kıssınlar sesi kendi düğünlerini kendileri yapsınlar, bu iğrenç elektrosazları ve gürültüyü neden dinlemek zorundayız? Ya da salon mecburiyeti getirilsin; salonlarda ses geçirmez olsun içeride gönüllerince, hatta bir ömür eğlensinler.
Havai fişek itam bir işgal…
Müdahale etme şansımız sıfır.
Hiç belli olmaz çünkü sürü halinde çullanırlar üzerinize ve şehir bunlardan sorulur…