Az bir oyla seçilen ve atanması pek çok açıdan sürpriz olan bir yönetimin, azınlığın çoğunluğa hükmetmesine dönüşmesi, giderek huzursuzluğu artırmaktadır. ?Cumhuriyeti Seviyoruz? ifadesi, hem halkın müşterek kazanımı olan cumhuriyet yönetimine, hem de üniversitemizin adına işaret etmektedir. Onu kaldırıp ?Gelenekten Geleceğe? yazmak, kuruluşunu ?Cumhuriyetin temelini burada attık!? ibaresine borçlu bir üniversitenin yönetime yakışmamaktadır. Geleneğin ne olduğunu ve nasıl inşa edildiğini bilen insanların, Cumhuriyeti kuranlara da, Cumhuriyet Üniversitesini şehrimize armağan edenlere de saygı göstermeleri gerekir.
Mevcut Cumhuriyet Üniversitesi yönetimi, hatalarına rağmen bazı etkin şahıslar tarafından koruma altına alınmış izlenimi uyandırmaktadır. Muhalefetin her türlüsü adeta yasaklanmıştır; dinlenmek ve izlenmek korkusu koridorlara hâkim bir duygu haline gelmiştir. Basında, yönetim hakkında yazı yazan herkesin askerî rejim varmışçasına satır satır yazıları çizilmekte; dava konusu edilmektedir. Bazı akademisyen yazarlar ise ağır tehdit, şantaj ve mobbing altındadır. Her yazının içerisinden seçilen cümleler, soruşturma konusu edilmekte olup; fikir, vicdan, irfan özgürlüğü sıfıra indirilmiştir.
Cumhuriyet, muallimlerden ?fikri, vicdanı, irfanı? hür nesiller ister. En başta bu değerleri savunması gereken ve adı cumhuriyet olan bir yüksek eğitim kurumunun ise daha önceki yönetimlerde asla görülmeyen baskısı ne şehrimize, ne de üniversitemize yakışmaktadır. Üniversite tarihinde görülmedik şekilde, bu baskı sokağa taşınmakta; STK görünümlü grupların düşmanca ifade ve tavırları korku vermektedir. Oldu olacak giriş kapısına ?Düşünmek Yasaktır? buyruğu yazılsın ve Cumhuriyet Üniversitesi büyük bir şöhrete kavuşsun. Kendileri hakkında yazılan ve bazen eleştiri dozunu aşan yazı ve yorumlara tebessüm ve teşekkürle karşılık veren ve asla hiçbir akademisyene kin tutmayan gelmiş geçmiş bütün rektörlerimizi ve yöneticilerini saygılarımı bildiririm.
Birbirinin fotokopisi gibi hareket eden, bir yönetimden çok, kapalı bir fikir kulübüne benzeyen yönetim; üniversite ruhuna kökten aykırı bir durumdur. Bu şehir böyle bir yönetimi hak etmiyor.