Holding yazarları bugün dikkatimi çekti...
Okumaya başlamışlar, yani öyle gözüküyorlar...
Yahut varoluş üzerine düşünmeye başlayan ergenler gibiler.
Bayat kaçıyor; çünkü biz bu dilleri çok gördük?
Bu özgün bir muhalefet dili değil, dayak yiyen çocukların ezbere ağlamasıdır. Maması kesilen bebelerin mide gurultusu, alt düzey bir biyolojik varlığa işaret eder?
Hep böyle olmuştur!
Bu sadece besmeleli dünyaperestlerin değil, tüm sağcılığın omurga özürlü oluşunun kadim delilidir?
Adalet düşünce akla gelir, fakirlik parasızlaşınca; iktidardan uzak olunca muhalif söylemler hafiften sola açılır.
Halis rüyası olmayanların riyası ise satırlardan sızım sızım sızar...
Bencilliğin üst sınırında adalet nidaları kâr etmez?
Sizin hiç el için sızlayan yüreğiniz oldu mu?