PEMBE BONCUKLU KÜPELER
Kadınların hikayeleri birbirine benzer, ama herkes kendi hikayesinin daha iddialı olduğuna inanmış bir kere. Canı yürekten anlatılan hikayeler can kulağıyla dinlenmez. Sonra bir akşam meşguliyetlerinin azaldığı bir an, geçmişin yükü omuzlara binmiş. Anlatsan anlayan bulamazsın, tüm gama rağmen sen gülmeyi tercih ettiysen. Şimdi işin daha zoru, ağlayana mendil uzatan çok olur. Lakin senin gülücüklerine eşlik edecek zor bulursun.
Sonra bir hikâye dinler bin hikâye yazarsın:
 
Kamburum ve ben
Nereye baksam bir hikâye
Soluk benizli kadınların hikâyeleri mi bunlar?
Bir varmış bir yokmuş,
Kadınlar varmış,
Kulaklarında hep küpe olacak nasihatler,
Pembe boncuklu küpelerini takmaya yer bulamamışlar
Öyle sıkmışlar ki ellerini
Kanatmışlar avuçlarını,
Bir ufacık ses telaşlandırıyormuş kadınları,
Besbelli gürültülüdür bu kadınların geçmişleri
Kamburum ve ben
Seyyah olmasam sırtımı acıtan kamburumu
Bilmediğim bir şehre gidip
Satsam!
Gelirken soluk benizli kadınlara
Pembe boncuklu küpe alsam
Güller açar mı ki yüzlerinde?
Kadınların hikayeleri benizlerinden okunur
Siz nerden bileceksiniz kamburunuz yoksa
Benzi soluk kadınları tanımazsınız bile!
Bir kadının mutluluğu   sözünden anlaşılmaz, gözünden anlaşılır.