ABD İran´ı sıkıştırıyor, ağırımıza gidiyor. Ama gerçekten sıkıştırıyor mu? İkisi de birbirini şeytanlaştırarak varlık ve politikalarını sürdürüyorlar. . ABD´nin ve İran´ın burnunu soktuğu her iş çözümsüz kalmıştır. Çözümsüzlükten beslenmeyi de sürdürüyorlar. Bir diplomasi tarzı değil, katılaşmış karakterler görmekteyiz. Kendi iç gerilimlerini hafifletmek için birbirlerine de ziyadesiyle muhtaçlar.
ABD; PKK, DAEŞ ve müteradiflerini kışkırtarak, Suriye üzerinden Türkiye´ye yönlendiriyor. Obama´nın takip ettiği ?diplomatik düşmanlık? politikasında, Trump´un radikal bir değişikliğe gittiğini henüz müşahede etmedik. İran ise, en olmayacak işler yaptı. Suriye´de terörist gruplarla mesafe koyamadığı gibi; Türkiye´ye karşı zaman zaman PKK kartı oynamaya kalkması, tam bir şahsiyetsizlik haliydi. İran genelkurmay başkanının PKK´lı teröristleri dağda ziyareti, lojistik destek vermesi unutulacak hadiseler değildir.
ABD´nin ve İran´ın özellikle Türkiye´yi tehdit eden terör örgütleri konusunda benzer tavır göstermeleri, tüm Ortadoğu´ya güvensizlik ve çözümsüzlük zerk etmektedir. Az buçuk devlet niteliğine sahip iki devletten biri Mısır idi; felç ettiler. Diğeri ise İran´dır ama maalesef dostunu düşmanını imanî mevziden ayırt edecek bir duruş sergilemek yerine ?âcem oyunu?nu dinîleştirmişlerdir.
ABD bu dünyanın en büyük terörist gücüdür ve kanlı diplomasiyi çok iyi bilir. Şu an PKK´yı hafif zırhlı araçlar dâhil silahla donatması, yine bu diplomasinin bir uzantısıdır. Bu araçlar umarız, PKK´nın dağ ve şehir ağalarına alkol yerine geçip, Türkiye´ye meydan okumayı sürdürmezler.
Tam anlamıyla dirilik arz eden tek düzgün devlet var: Türkiye? Onun da içeriden haini; dışarıdan ?diplomatik düşmanlık? üslubuyla savaşan ve karıştıran AB, İngiltere ve ABD gibi muarızları ful aksesuar karşısındadır.
Bize düşen, mülkümüzü adaletle kaim kılmak olmalıdır.İç bütünlüğü sağlam olan bir ülkeye kimse diz çöktüremez.
 
Mühim not: 6.2.2017 tarihli yazıyı güncelledim ve Bizim Sivas´ın internet sayfasından hâlâ okunabilir. Bugün olanla o gün yaşanan arasında fark olmayışı, istikrarlı şeytanî diplomasinin sürdüğünü göstermeye kafidir.