Hüzün yumaklarımdan biridir. “Bir Şarkının Hikayesi” programlarının birinde anlatmıştım: Belki bu sütunlarda da bir vesile ile yazmışımdır:
Her birimiz ana baba kucağından ayrı kalmanın hüznünü yaşadık. Gurbet duyguları bir mıh gibi yüreğimize işledi. Kemalettin Kamu’nun şiirleriydi anlatamadığımız duyguların yansıması:
“Gurbet o kadar acı / Ki, ne varsa içimde / Hepsi bana yabancı / Hepsi başka biçimde // Eriyorum gitgide / Elveda her ümide! / Gurbet benliğimi de / Bitirdi bir biçimde // Ne arzum ne emelim / Yaralanmış bir el’im / Ben gurbette değilim / Gurbet benim içimde”
Makalenin devamını istanbulgazetesi.com.tr'den okuyabilirsiniz.
