Nostalji, batılı bazı düşünürlerde de önemli yer tutar... Post-modern düşünürlerden bazıları, "nostalji"ye neredeyse bir "yeni ontoloji" yazma çabası göstermişlerdir...
Bu ciddiyetin her zaman hayranıyım!
Nostalji bizde henüz serapa edebiyat yahut tarih ve şehir dalkavukluğu seviyesindeki seyrini henüz tamamlamış gözükmüyor. Tamamlamadan da geçmiş dediğimiz şey, başka bir geçmişe inkılab etmiş olacaktır.
Vizyonsuzluk, geçmişi kişiliksizliğine katma değer olarak kullanan, siyasetçi, edebiyatçı, araştırmacı yazar vs. tarafından bizzat resmî ideoloji haline getirilmiştir.
Pazarı da var!
Aç, tatminsiz, köle ahlaklı adamların dönem olarak çağdaşı sayılan Frenkler kadar olmasa da, hiç olmazsa "gibi" ciddiyete talip olmalarını beklerdim! 
Geçti... Hızlı treni bakalım kimler karşılayacak...