Adalet, TDK'da manası, Hak ve hukuka uygunluk, hakkı gözetme, doğruluk.
Her ne durumda olursa olsun, adaletli olduğumuza inanıyor muyuz, bu husus da kendimizi tartıyor muyuz? Bize göre her zaman iyi, haklı var muhakkak. Lakin bizim terazimizden değil de adalet terazisinden geçiriyor muyuz? Karşımızdakini belki o an incitecek ama objektif bir gözle burada sen haksızsın diyebiliyor muyuz? Cevabınız evet ise biz adaletin vicdan rahatlatan gölgesinde serinlemekteyiz.
''Ey iman edenler! Sizin, ebeveyninizin veya yakın akrabalarınızın aleyhine dahi olsa Allah için adaleti ayakta tutan (adil) şahitler olun. (Şahitlik yaptığınız) zengin ya da fakir olursa (zenginlik ve fakirliğe göre değerlendirmeyin) Allah, o ikisine daha yakındır. Hevaya tabi olup adaletsizlik yapmayın. Şayet lafı ağzınızda geveler ya da (adaletten) yüz çevirirseniz şüphesiz ki Allah, yaptıklarınızdan haberdardır. ''(4/Nisâ 135)
Annemiz veya babamız ya da bir yakınınız hiç fark etmez, Allah (c.c.) bizden herkesin tutumuna karşı adaletle muamele etmemizi istiyor. Hak çiğneyen imtihanda, hak çiğnendiğini gören ve susan imtihanda ikisi de kaybetti imtihanı.
Efendimize sahabeden birisi gelip soruyor ''Ya Rasul! Ben çocuklarımın birini birinden daha fazla seviyorum, burada haksızlık ettim mi?'' Efendimiz buyuruyor ''kalpler Allah'ın elinde sen birini daha çok sevebilirsin lakin adalette dengeyi koru.''
Biz çocuklarımıza olan gönül yakınlığımızı gösterirken diğerini incitecek tarz da olmamalı. Zaten normal bir biyolojiye ve ruh sağlığına sahip olan anne ya da baba bunu yapmaz. Sizin çocuklarınıza açtığınız yaralara hiçbir merhemin gücü yetmez iyileştirmeye, gönül bahçenizde kaç adet çiçek varsa hepsine nazik bir dokunuşla dokunun. Sonra yıllar geçer de sizi anarken ya tatlı bir tebessümle anarlar, ya da gözlerinde irice bir damla yaşla. Ama makamınız büyük annesiniz babasınız her ne olursa olsun saygı ile anılırsınız. O zaman bu güzel makama da adalet yakışır, diğer türlüsü biyolojik ebeveyn olmuş, ruhen olamamış bireyler olmadan öte geçemezsiniz. Sadece ebeveynlikte değil tabii ki her sahada, her alanda her durumda adaletli olmak. ''Evet seninle hukukum büyük ama burada bence durum böyle'' demek belki de bizi daha güvenilir bir birey yapar.
Herkese haklısın demek kulağa hoş gelse de aslında hiç de hoş değildir.
Epiktetos der ki; Adaleti seven bir insan için her yer emindir.
Adalet taşıması zor bir heybedir ama adaleti olan kişiye de her yer güvenilir, huzurludur. Yastığa başını her zaman rahatça koyar.
Bir sonra ki yazı da buluşmak duası ile.
