Bir nutfeden nüfus bulan insan, nasılda yeryüzünde böbürlenerek yürüyordu?

Kuran ifadesiydi bu, «ALLAH kuluna şah damarından daha yakın» iken kul nasılda, nasılda yersiz bir gurur içindeydi.

Özgüvenin İslam süzgecinden geçmemiş hali nasılda hadsiz hudutsuz sınırsızdı.

Batı kaynaklı : Sen yaparsın ! Sen başarırsın! Sende bu güç var! kitaplarını fazlaca okuduk. Sonra bu cümlelerin arasında kaybolduk ... Bize uygun olmayan bu cümlelerin içinde kendimizi kaybettik. Halbuki İNŞALLAH! her cümlemizin başında olması gerekirken yerine bize ait olmayan cümlelere yer verdik hiç de anlamadık özümüzü.

Biz ne zaman kaybetmeye başladık?

Dedik ya insanın imtihanı yine insanla. Ezilmeyelim dik duralım derken, özgüven sahibi olalım derken, özümüzden ödün verdik.

Her zaman biz haklı olduk. İç sesimizi kapattık, halbuki o hep doğruyu söylerdi, biz onu da duymamayı başardık.

En iyi patron, en iyi baba, anne, arkadaş, evlat biz olduk. Ya da en iyi işçi. Her zaman, her daim suçlu karşımızdaki oldu.

Empati mi? Onu sadece söylemlerimizde kullandık, hiç yapmadık. Biz hep haklı olduğumuz için kimselere konuşmaya ihtiyaç duymadık. Kimseyle helalleşmeyi düşünmedik bile.

Sosyal medyada haklı olduğumuzu ezilen taraf hep biz olduğumuzu gösteren bir sürü söz yayınladık. Ama hiçbir paylaşımı üstümüze almadık. Çünki biz haklıydık. Ayrıca olağanüstü saygısız kelime yayınladık. Bizi sevenler alınır mı diye hiç düşünmedik.

Egosantrik psikolojimiz ile nasıl olsa haklıydık. Hiç düşündük mü o kıran acıtan, hak hukuk yiyen kişi biz olabilirmiyiz diye?

Yok olmaz öyle şey değil mi? Hem biz kimseyi kıskanmayız.. Haset etmeyiniz. Hakkını yemeyiz. Canını acıtmayız. Hep mağdur biziz ve o yüzden, sosyal medyadaki tüm ukalalığımız bundan

Düşünsenize bütün insanlık kötü bir tek siz iyisiniz.

Kapatmayın ne olur vicdanınızın sesini o size kim haklı kim haksız fısıldar durur. Yeter ki duymasını bil

Ömrümüzün geriye kalan kısmında bir Yusuf sözü düşsün kurumuş vicdanımıza:

Ben nefsimi temize çıkaracak değilim!

Bir kere olsun karşıyı dinlerken haklısın diyelim

Ve tüm insanlara yurt olalım?.